Jest to graficzny zapis czynności elektrycznej serca. Badanie to jest całkowicie nieinwazyjne. Pielęgniarka prosi o zdjęcie górnych części ubrania oraz podwinięcie nogawek spodni a następnie położenie się na wznak. Po nasmarowaniu okolic serca, nadgarstków i kostek żelem zwiększającym przewodzenie elektryczne, montuje w tych miejscach elektrody. Badanie trwa kilka minut, po czym aparat generuje wydruk.
Badanie polega na ocenie zmian zachodzących w sercu podczas wysiłku fizycznego. Stanowi niezwykle użyteczne badanie w diagnostyce chorób układu krążenia oraz w kwalifikowaniu chorych do badań inwazyjnych oraz rehabilitacji.
Próba wysiłkowa na ergometrze rowerowym polega na stopniowym zwiększaniu obciążenia przy utrzymaniu stałej prędkości pedałowania, co daje badanemu wrażenie jazdy ze stałą prędkością pod coraz większą górkę. Badanie przerywa się po osiągnięciu przewidywanej dla wieku częstości akcji serca, wystąpieniu dolegliwości lub pojawieniu się zmian w zapisie EKG będących wskazaniem do przerwania badania. Wynik badania przekazywany jest w formie opisu, niekiedy z dołączonymi wykresami (zapisem czynności elektrycznej serca w wybranym czasie).
Jest to badanie, które pozwala na ocenę budowy serca i jego pracy. Jest to badanie nieinwazyjne i nie wymaga specjalnego przygotowania. Pacjent proszony jest o położenie się na plecach lub na boku i odsłonięcie klatki piersiowej. Lekarz wykonujący badanie nakłada żel na głowicę echokardiografu i przykłada ją do ciała chorego. Obraz serca i wielkich naczyń krwionośnych jest wyświetlany na ekranie monitora. Poprzez odpowiednie poruszanie głowicą lekarz może obejrzeć serce z każdej strony, a także zmierzyć jego struktury. Badanie trwa około 20 minut.
Jest to nieinwazyjne badanie, które pozwala na wielogodzinną rejestrację EKG w warunkach całodobowej aktywności chorego. Służy ocenie czynności elektrycznej serca, umożliwia rejestrację zaburzeń rytmu i przewodnictwa, ocenę pracy rozrusznika serca oraz nieprawidłowości w ukrwieniu mięśnia sercowego. Na klatce piersiowej pacjenta nakleja się elektrody, których przewody podłączone są do małego przenośnego urządzenia na baterie, które rejestruje zapis. Urządzenie zapisujące przypięte jest do paska wokół bioder, co umożliwia swobodne poruszanie się. Badanie trwa około 24 godzin.
Jest to badanie, które polega na 24 godzinnej rejestracji ciśnienia tętniczego. Służy do wykrywania nadciśnienia, pozwala także rozpoznać tzw. nadciśnienie białego fartucha (wzrost wartości ciśnienia jedynie podczas pomiaru w gabinecie lekarskim). Ocenia także skuteczność leczenia nadciśnienia. Pomiary wykonywane są co 30 minut w ciągu dnia oraz co godzinę w nocy, niezależnie od pacjenta.
Jest to badanie cewkowego przepływu moczu, które pozwala na dokładne określenie rodzaju zaburzeń będących przyczyną nieprawidłowości w opróżnianiu pęcherza moczowego.
Badanie jest całkowicie nieinwazyjne i niebolesne. Pacjent oddaje mocz do przepływomierza – naczynia podobnego do ubikacji, które analizuje strumień moczu, mierzy jego objętość, a następnie rysuje krzywą mikcji i oblicza typowe dla badania parametry. Badanie trwa około 10 minut.
Jest to badanie polegające na oglądaniu wnętrza pęcherza moczowego za pomocą cystoskopu. Jest niezastąpionym badaniem w diagnostyce urologicznej. Pozwala na uwidocznienie zmian patologicznych zachodzących w pęcherzu moczowym.
Cystoskopia wykonywana jest w pozycji ginekologicznej na fotelu urologicznym. W czasie badania pacjent leży na plecach z nogami zgiętymi w biodrach i kolanach pod kątem ok. 90 stopni. Przed przystąpieniem do badania urolog przemywa ujście zewnętrzne cewki moczowej płynem odkażającym i następnie wprowadza do cewki moczowej żel miejscowo znieczulający i nadający poślizg. Następnie przez cewkę wprowadzany jest cystoskop a pęcherz wypełniany jest jałową wodą lub solą fizjologiczną. W czasie badania urolog ocenia cewkę moczową, pęcherz i obserwuje mocz wydobywający się z ujść moczowodów. Badanie trwa około 20 minut.
Jest to ocena zakresu (wielkości) przestrzeni, którą osoba badana w danym momencie obejmuje wzrokiem.
Badanie jest bezbolesne, pomaga wykryć wiele chorób oczu i nie wymaga specjalnego przygotowania. Pacjent powinien być jedynie wypoczęty i spokojny by móc się skupić w czasie badania. Należy zabrać ze sobą okulary do czytania. W czasie badania pacjent siedzi przy aparacie zwanym polomierzem i sygnalizuje za pomocą ręcznego przycisku moment pojawienia się w jego polu widzenia świetlnego punktu. Każde oko badane jest oddzielnie a czas badania jednego oka trwa około 10 minut. Dokładna ocena pola widzenia wymaga dużej współpracy ze strony badanego. Pacjent musi przez cały czas badania patrzeć w jeden punkt i skupiać uwagę aby nie przeoczyć pojawiającego się światła.
Jest to jedna z najczęściej stosowanych metod subiektywnego badania słuchu. Jej głównym celem jest ocena progu słyszenia pozwalająca określić rodzaj oraz stopień upośledzenia tego zmysłu. Stosowana jest w badaniach przesiewowych, badaniach w medycynie pracy oraz diagnostyce laryngologicznej.
Osoba wykonująca badanie zaprasza do specjalnej, wyciszonej kabiny pomiarowej, gdzie badanemu zakładane są słuchawki oraz otrzymuje on tzw. przycisk odpowiedzi. Do ucha podawany jest ton pomiarowy o ściśle określonym natężeniu i częstotliwości. Zadanie pacjenta polega na sygnalizowaniu przez naciśnięcie przycisku poziomu przy którym zaczyna słyszeć jakikolwiek dźwięk. Po każdej odpowiedzi oznaczającej zasłyszany dźwięk osoba badająca zmniejsza głośność. W ten sposób oznaczany jest najcichszy sygnał słyszany przez badanego. Po wykonaniu badania dla jednego ucha, jest ono powtarzane dla ucha przeciwnego.
Jest najprostszą i najmniej inwazyjną metodą badania tarczycy. Jest to badanie szybkie, bezbolesne, nieinwazyjne i bezpieczne. Pozwala określić wielkość, kształt, położenie i strukturę tarczycy, a także stwierdzić czy są obecne guzki, torbiele lub inne zmiany, których nie można wykryć podczas badania tarczycy dotykiem.
W czasie tego badania można ocenić wielkość, kształt i strukturę narządów jamy brzusznej, takich jak: wątroba, pęcherzyk żółciowy, drogi żółciowe, trzustka, śledziona, nerki, pęcherz moczowy (jeśli jest wypełniony).
Badaniem tym można wykryć obecność złogów, guzów, stanów zapalnych, czy wady wrodzone. Badanie jest nieinwazyjne i bezpieczne.
Jest to badanie, które umożliwia ocenę budowy struktur w obrębie główki u niemowląt.
Można je wykonać tylko u małych dzieci, u których ciemiączko nie zdążyło jeszcze skostnieć, dzięki czemu fale ultradźwiękowe mogą przez nie przepłynąć.
Wskazaniem do wykonania badania jest wcześniactwo, dysproporcja obwodu głowy i obwodu klatki piersiowej, drgawki i inne objawy neurologiczne. Badanie nie wymaga od dziecka żadnego przygotowania. Na główkę dziecka, a konkretnie na ciemiączko nakładany jest specjalny żel zwiększający przewodzenie fal ultradźwiękowych. Specjalna głowica emitująca te fale jest delikatnie przykładana do główki dziecka, w miejscu gdzie jest ciemiączko. Badanie jest nieinwazyjne i bezbolesne.
Jest to badanie polegające na wziernikowaniu kanału odbytu i odbytnicy. W trakcie rektoskopii można także zobaczyć końcowy odcinek jelita grubego – esicę a także pobrać materiał do badania histopatologicznego i bakteriologicznego. Możliwe jest także usuwanie polipów, ciał obcych i hamowanie krwawienia.
Jest to badanie, którego celem jest ocena bioelektrycznej czynności mózgu. Jest pomocne w diagnostyce wielu chorób układu nerwowego, zwłaszcza padaczki. Dzięki EEG można także określić rodzaj śpiączki i ocenić stan zdrowia chorych z guzami mózgu.
Na głowę pacjenta zostaje nałożona specjalna siateczka, w oka której zostają wprowadzone 24 elektrody pokryte żelem lub pastą przewodzącą (w celu lepszego przewodnictwa elektrycznego). Zadaniem elektrod jest rejestracja prądów czynnościowych wytwarzanych przez komórki nerwowe (neurony) mózgu i przekazanie tych sygnałów do elektroencefalografu, który przetwarza je na serię linii falistych tworzących obraz fal mózgowych.
Jest to badanie elektrofizjologiczne, którego celem jest ocena funkcji mięśni i nerwów. Pomocne w diagnozowaniu wielu chorób neurologicznych i układu mięśniowego.
Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania poza zaniechaniem na kilka godzin przed badaniem użycia kremów lub maści na części ciała przeznaczone do badania. Trwa od około 20 minut do godziny.
Jest nieinwazyjną metodą diagnostyczną, która umożliwia określenie jakości przepływów krwi w większych naczyniach krwionośnych (żyłach i tętnicach). Analiza fal odbitych od krwi pozwala określić kierunek oraz prędkość przepływów.
Badanie to pozwala zaobserwować niebezpieczne zmiany dotykające tętnic szyjnych zaopatrujących mózg, zbadać niedrożności i zwężenia w układzie tętnic w kończynach, zdiagnozować zakrzepicę oraz niedrożność zastawkową. Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania. Wyjątek stanowi sytuacja, gdy badanie ma być wykonane przez powłoki brzuszne. W tym przypadku należy na dzień przed badaniem zastosować dietę lekkostrawną oraz środki mające na celu oczyścić przewód pokarmowy z powietrza.
Badanie ultrasonograficzne narządu ruchu umożliwia ocenę struktur stawowych (chrząstka stawowa, błona maziowa, kaletki i inne ruchome elementy stawu) oraz okołostawowych (więzadła, ścięgna, mięśnie, nerwy, naczynia krwionośne, tkanka tłuszczowa). Pozwala na ocenę statyczną i dynamiczną badanych struktur.
Jest to rodzaj badania rentgenowskiego, które służy do oceny gęstości mineralnej kości.
Jest jednym z podstawowych badań wykorzystywanych w diagnostyce osteoporozy.
Najczęściej wykonuje się badanie kręgosłupa lędźwiowego lub kości udowej w okolicy stawu biodrowego, a także w badaniach profilaktycznych u osób zdrowych przedramienia w okolicy nadgarstka oraz kości piętowej. Densytometria jest badaniem nieinwazyjnym i niebolesnym. W trakcie badania pacjent leży na stole pomiarowym, nad którym umieszczone jest ramię aparatu (przy badaniu przedramienia pacjent siedzi). Badanie w jednej lokalizacji np. kręgosłupa trwa średnio kilka minut, w tym czasie należy starać się leżeć nieruchomo.
Copyright 2015